Początki zespołu
Zespół Tańca Irlandzkiego i Szkockiego UG Tebraruna jest jednym z najstarszych tego typu zespołów w Polsce. Początki zespołu sięgają roku 1994, chociaż swoją aktualną nazwą posługujemy się od 1996. Początkowo współpracowaliśmy z kilkoma stowarzyszeniami, działaliśmy m.in. jako sekcja Klubu Kultury Dawnej.
Zespół w takiej formie, jaką ma dziś zawdzięczamy Wandzie Pęśko, znanej jako Kender. Była jego założycielką, trenerką i choreografką. Jej karierę taneczną przerwała tragiczna śmierć w 2007 roku.
W początkowym okresie działalności, przez 8 lat, treningi Zespołu odbywały się w Liceum Programów Indywidualnych OLPI w Oliwie. Natomiast od 2004 r. działamy nieprzerwanie pod patronatem Akademickiego Centrum Kultury Uniwersytetu Gdańskiego.
Nigdy nie byliśmy zwyczajnym zespołem tańca, nasza historia obfituje w różne wyzwania i eksperymenty. Ciekawostką jest, że w początkach swego istnienia Trebraruna była mocno związana z grupami odtwórstwa historycznego (zostaliśmy nawet członkiem Kapituły Rycerstwa Polskiego). Na zdjęciach z występów z lat 90-tych można zobaczyć m.in. białe giezła i stylizowane na wczesne średniowiecze fartuszki, zaś tańce szkockie przeplatały się z bretońskimi i dworskimi. Do dziś w naszych występach pojawiają się tańce nawiązujące charakterem do średniowiecza.
Członkowie Trebraruny w różnych okresach oddawali się też żonglerce ogniem, organizując pokazy fireshow. Stąd na naszym koncie występy w niebieskich strojach Avatarów, w przebraniu inkwizytora czy też żonglerka płonącym mieczem!
W naszej historii znalazł się nawet epizod teatralny – w 1996 roku we współpracy ze Stowarzyszeniem Resocjalizacji Żeglarskiej powstała inscenizacja “Potęga Kupiecka” obrazująca życie średniowiecznego Gdańska.
Ważne wydarzenia
i działalność zespołu
Nie sposób wymienić wszystkich imprez i występów z naszej historii, ale warto wspomnieć o kilku z nich.
Od 2010 roku braliśmy udział w regionalnych eliminacjach do festiwalu FAMA. Od 2014 roku gościliśmy na Festiwalu Celtycki Gotyk w Toruniu a w 2016 mieliśmy zaszczyt wystąpić na XIV Festiwalu „ZAMEK” w Będzinie – największym w środkowej Europie festiwalu muzyki, tańca i kultury celtyckiej i najważniejszej tego typu imprezie w Polsce.
Od 2013 niemal coroczną tradycją stał się dla nas występ na Trójmiejskich Obchodach Dnia św. Patryka organizowanych przez Szkołę Tańca Irlandzkiego ISTA, a od 2015 roku bierzemy udział w organizowanym przez Animus Saltandi Międzynarodowym Dniu Tańca.
W 2013 wystąpiliśmy na 20-leciu Tańca Irlandzkiego i Szkockiego w Polsce organizowanym przez zespół Comhlan w Krakowie. Z kolei w 2015 r. hucznie obchodziliśmy nasze własne 21 urodziny.
Od 2015 roku nawiązaliśmy współpracę z Crystel Benton, trenerką tańca i choreografką Dutch Pipes and Drums, co otworzyło nam drogę do udziału w pokazach tanecznych zagranicą i stworzyło możliwość wstąpienia do Scottish Official Board of Highland Dancing i startowania w zawodach highland dance.
Oprócz występów na licznych scenach, z zamiłowaniem organizujemy też szkockie i irlandzkie zabawy taneczne, znane jako céili / céilidh. Najpierw w klubach studenckich a od 2017 cyklicznie w oliwskiej Paszczy Lwa.
W 2020 roku nasi tancerze dołączyli do McGahan Lees Warsaw (polskiej filii McGahan Lees Irish Dance Academy) szkoląc się pod okiem instruktorów z międzynarodowymi sukcesami na koncie.
25 lat
zespołu Trebraruna
W 2019 roku obchodziliśmy wyjątkowy jubileusz – 25-lecie działalności zespołu. Od pierwszych kroków stawianych w tańcu w 1994 roku upłynęło mnóstwo czasu a przez nasze szeregi przeszło wielu tancerzy. Jesteśmy dumni, że udało nam się utrzymać ciągłość zespołu i wciąż możemy razem tańczyć.
Jubileuszowi towarzyszyły warsztaty taneczne, dzień otwarty, ceilidh oraz wieńcząca obchody urodzinowa gala z udziałem zaprzyjaźnionych zespołów.
Zapraszamy do galerii z wydarzenia: 25-lecie Zespołu: Trebraruna i Przyjaciele i 25-lecie Zespołu: występy Trebraruna.
Co dalej?
W ciągu tego ćwierćwiecza zebraliśmy wiele różnorodnych doświadczeń, przeżyliśmy wiele ciekawych przygód i przeszliśmy wiele zmian. A co przyniesie przyszłość? Nie wiemy, ale czekamy z niecierpliwością!